Sąd Najwyższy kolejny raz po stronie "frankowiczów"
Sąd Najwyższy w dniu 28 kwietnia 2022 r. (sygn. III CZP 40/22) podjął uchwałę niezwykle istotną dla osób posiadających tzw. kredyty frankowe. Po pierwsze Sąd Najwyższy po raz kolejny stwierdził, że wadliwy prawnie jest mechanizm, zgodnie z którym bank jest uprawniony do jednostronnego określania kursów walut służących do ustalania wysokości rat kredytu, jeżeli z treści umowy kredytu nie wynikają obiektywne i weryfikowalne kryteria oznaczania tego kursu.
Po drugie SN rozstrzygnął, iż takie zapisy umowne są sprzeczne z naturą stosunku prawnego kredytu indeksowanego do waluty obcej (art. 58 § 1 KC w zw. z art. 3531 KC). To z kolei znacząco ułatwia dochodzenie swych praw osobom, które zaciągnęły tzw. "kredyt frankowy" dla celów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Po trzecie SN uznał, iż w przypadku konsumentów zastosowanie w pierwszej kolejności znajdują przepisy dotyczące niedozwolonych klauzul umownych. Stanowią one bowiem lex specialis względem uregulowań określonych w art. 58 § 1 KC w zw. z art. 3531 KC.
Biorąc pod uwagę powyższe, osoby, które dotychczas nie wystąpiły do sądu z powództwem przeciwko bankowi z uwagi na wykorzystanie kredytu na cele związane z działalnością gospodarczą, powinny ponownie rozważyć tę kwestię.